زهرا این من که سر تو را بر دامن گرفته ام پس از تو جز نخل های کوفه همراز نخواهم داشت . فاطمه جان آنچه از دست من رفته است پاره ی تن رسول الله است . حضور تو مرهمی بود بر جراحت فقدان رسول ... اما اکنون من این همه تنهایی را به کجا ببرم