در این آیه راه غلبه و پیروزى بر وسوسههاى شیطان را، به این صورت بیان مىکند که: «پرهیزکاران هنگامى که وسوسههاى شیطانى، آنها را احاطه مىکند به یاد خدا (و نعمتهاى بىپایانش، به یاد عواقب شوم گناه و مجازات دردناک خدا) مىافتند، در این هنگام (ابرهاى تیره و تار وسوسه از طرف قلب آنها کنار مىرود و) راه حق را به روشنى مىبینند و انتخاب مىکنند»