که شما و معبودانتان، (۱۶۱)نتوانستید آنها را مفتون و گمراه کنید. (۱۶۲)جز آن کس را که اهل دوزخ است. (۱۶۳)(ای رسول ما، مشرکان را بگو که فرشتگان میگویند) هیچ کس از ما فرشتگان نیست جز آنکه او را (در بندگی حق) مقامی معین است. (۱۶۴)و همه (به فرمان خدا) نیکو صف آراستهایم. (۱۶۵)و دایم به تسبیح و ستایش او مشغولیم. (۱۶۶)و همانا کافران میگفتند. (۱۶۷)که اگر نزد ما کتابی از رسولان پیشین بود. (۱۶۸)ما هم البته از بندگان برگزیده خدا میبودیم. (۱۶۹)و (دروغ میگفتند، زیرا آن قرآن بزرگ خدا آمد و) به آن کافر شدند و به زودی (کیفر خود را) خواهند دانست. (۱۷۰)