و ما تو را جز برای این‌که عموم بشر را (به رحمت خدا) بشارت دهی و (از عذابش) بترسانی نفرستادیم، و لیکن اکثر مردم (از این حقیقت) آگاه نیستند. (۲۸)و (کافران) می ‏گویند: پس این وعده قیامتی که شما پیغمبران می‏دهید اگر راست می ‏گویید که خواهد بود؟ (۲۹)بگو: وعده ‌گاه شما روزی است که ساعتی از آن تقدیم و تأخیر نخواهید داشت. (۳۰)و کافران مشرک گفتند: ما هرگز به این قرآن و به کتاب‌هایی که پیش از این فرستاده‏اند (از تورات و انجیل و زبور و غیره) ایمان نخواهیم آورد. (وای بر آن‌ها) و اگر روزی که آن ستمکاران را در پیشگاه خدا باز داشته‌اند مشاهده کنی در حالی که با یکدیگر به خصومت و گفتگو برخاسته و ضعیفان تابع به رؤسای گردنکش خطاب کنند که اگر اغوای شما نبود ما البته ایمان می ‏آوردیم! (۳۱)باز رؤسای متکبّر با پیروان ضعیف خویش گویند: آیا با آن‌که (از جانب خدا) راه هدایت را به شما نمودند باز ما (به اجبار) شما را از هدایت منع کردیم؟ (هرگز چنین نیست) بلکه شما خود مردم بدکاری بودید. (۳۲)