او دست‌هایی مهربان داشت...پروانه‌ها را پَر نمی‌داد....او شمع مردم بود ‌و اَشکش...بوی گل‌ و پروانه می‌داد...او خوب بود، او نان خود را...با دیگران تقسیم می‌کرد...