سرشار داغی، کو خیمه‌هایت؟....تنها تو ماندی، مادر فدایت!....ای باغبان مهربان گل‌های من کو؟....فرزند محبوبم حسینم وای من کو؟....- مادرنبودی وقتی یاران می‌رسیدند....خورشید گلگون را به بام خیمه دیدند....